ชายหนุ่มลองยื่นข้อเสนออกไป
คืนละล้านยูโรนับว่าแพงที่สุดที่เขาเคย‘จ่าย’ แต่สำหรับสาวน้อยไร้เดียงสาแม้แต่จูบก็ยังไม่เคยเช่นนี้ เขายินดีจ่ายเต็มที่
…และเขาก็มั่นใจด้วยว่า ‘ฝีมือ’ขั้นเทพอย่างเขาสามารถมัดใจสาวน้อยไร้ประสบการณ์แบบนี้ได้อยู่หมัดอยู่แล้ว
คืนต่อๆไปก็เป็นความพอใจของทั้งสองฝ่ายแล้ว
“คืนนี้นอนกับคุณ
แล้วพรุ่งนี้ รถคันนี้จะเป็นของฉัน?”
คนถูกยื่นข้อเสนอถามให้แน่ใจ
‘แค่นอนกับเขา’
เธอนอนกับอาทิตยาหรือปรายฟ้าบ่อยๆก็ไม่เห็นเป็นอะไร ทำไมเขาจึงข้อเสนอที่ตนเองเสียเปรียบแบบนี้กับเธอหรือว่าเขาคิดจะตลบหลังแจ้งความจับเธอฐานขโมยรถของเขาในวันพรุ่งนี้
คนขี้ระแวง ระแวงไปคนละประเด็นกับจุดประสงค์ของอีกฝ่าย
“ใช่”เจ้าของรถพยักหน้ารับ
“คุณจะไม่แจ้งตำรวจจับฉัน
ข้อหาขโมยรถของคุณใช่ไหม?”คนไร้เดียงสาถามตรงๆ
คนที่ถูกถามถึงกับหัวเราะเบาๆกับคำถามนั้น
‘เด็กหนอเด็ก จะถูกจับกินทั้งตัวแล้ว ยังไม่รู้ตัวอีก”
“แน่นอน
ผมไม่แจ้งตำรวจตามจับคุณแน่ ถ้าคุณทำตามข้อตกลงของเรา”ลีโอนาร์ดยืนยันพลางอมยิ้มมองสมัยน้อยที่ยังมองเขาอย่างระแวงไม่เลิก
ศศรานีค้นหาโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋าสะพาย
และเลือกโปรแกรมบันทึกเสียงเพื่อจะบันทึกข้อความตกลงกันนี้ไว้เป็นหลักฐาน
ถ้าเกิดเขาคิดจะหลัง เธอจะได้มีหลักฐานไว้แสดงบริสุทธิ์ของตนเอง
คนขี้ระแวงคิดอย่างรอบครอบ
“งั้นคุณต้องบันทึกเสียงเป็นไว้หลักฐาน
ว่าจะคุณจะไม่ไปแจ้งตำรวจภายหลัง ถ้าฉันทำตามข้อตกลงของคุณ”
หญิงสาวบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ตอนนี้เธอไม่มีที่ปรึกษาฉะนั้นเธอจะต้องคิดอะไรให้รอบคอบมากขึ้น
ลีโอนาร์ดอยากจะหัวเราะออกมาให้ดังลั่นกับท่าทางเป็นจริงเป็นจังของอีกฝ่าย
แต่เขาก็ทำไม่ได้อย่างที่คิดเพราะว่าถ้าเขาหัวเราะออกไป
คนที่กำลังตั้งท่าจริงจังอาจจะเข้าใจผิดคิดว่าเขาหัวเราะเยาะเธอก็ได้ ..เอาเถอะ ไหนๆคืนนี้ก็จะได้กินเนื้อนุ่มๆของสมันน้อยแล้ว
ให้ความร่วมมือกับคนขี้ระแวงหน่อยก็ได้
“ได้”ชายหนุ่มยอมตกลงในที่สุดที่จะทำหลักฐานผ่านโทรศัพท์มือถือ
“แล้วผมจะต้องพูดอะไรบ้าง?”เขาถามคู่สัญญาที่กำลังยื่นโทรศัพท์เข้ามาใกล้
“บอกชื่อคุณ
บอกข้อตกลงระหว่างเรา อ้อ แล้วอย่าลืมบอกรุ่นพร้อมทะเบียนรถด้วย”คู่สัญญาบอกอย่างรอบครอบ
ชายหนุ่มอมยิ้มพลางส่ายหน้าน้อยๆ
แต่ก็ยอมทำตาม เพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ
“ผม
ลีโอนาร์ด ไวด์เดอร์ มีข้อตกลงกับ มิสซาซ่ารานี่ วอ ริด ธรี นัน ว่า
คืนนี้เธอกับผมจะนอนด้วยกันหนึ่งคืน แล้วพรุ่งนี้รถ…ทะเบียน…จะเป็นของเธอ”ชายหนุ่มบอกยี่ห้อรถและทะเบียนเพื่อยืนยันว่ารถที่อยู่ในข้อตกลงคือรถคันนี้ตามที่หญิงสาวต้องการ
“แล้วหนึ่งคืนที่คุณว่านี่ มันตั้งแต่กี่โมงถึงกี่โมง?”
คนขี้ระแวงลงลึกในรายละเอียด
ต้องป้องกันไว้ก่อนไม่อย่างนั้นเขาอาจจะโยกโย้ว่าเธอแอบหนีไปก่อนเวลาได้
ถ้ายังไม่ตกลงกันอย่างแน่ชัด
ลีโอนาร์ดถึงกับส่ายหน้ากับคนเป็นจริงจังข้างกาย
เขา
‘นอน’กับผู้หญิงมามากมาย
แต่ไม่เคยเจอใครที่จะมากำหนดเวลาเป๊ะแบบนี้ แม้แต่ผู้หญิงขายบริการเขาอย่างไม่ซีเรียสเรื่องเวลาขนาดนี้เลย
แต่เขาก็ไม่ได้บอกคนไร้เดียงสาไปตรงๆ
“หนึ่งทุ่มถึงหกโมงเช้า”
เขาบอก
แต่ถ้าต่อหลายรอบก็อาจจะเกินไปบ้าง
แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นคนตัวเล็กนี้ก็คงไม่มีแรงที่ลุกขึ้นมาประท้วงเขาแล้วล่ะ
คนมีประสบการณ์สูงคิดอย่างครึ้มใจ แถมวางแผนล่วงหน้าถึงคืนวาบวามที่กำลังจะมาถึง….แต่อีกตั้งหลายชั้วโมงกว่าจะค่ำ…หรือว่าเขาควรจะเลื่อนเวลามาเป็นรอบบ่ายเลยดี…สิงห์ร้ายคิด เมื่อร่างกายเริ่มคึกคักตามจินตนาการที่บรรเจิดไปแล้ว
‘หนึ่งทุ่มถึงหกโมงเช้า’สิบเอ็ดชั่วโมงพอดี อัจฉริยะด้านไอทีคำนวณ
แสดงว่าตนไม่ได้เสียเปรียบอีกฝ่าย
คนที่คิดว่าตนเองรอบคอบแล้ว
ทำการบันทึกสัญญาเป็นหลักฐานแถมยังกดส่งไปที่ฐานใหญ่เพื่อให้คนที่อยู่ทางโน้นได้เก็บไว้เป็นหลักฐาน
และ ถ้าเธอเกิดโดนเขาหักหลังในวันพรุ่งนี้ จะได้หาทางช่วยเหลือเธอได้
คนที่ฐานใหญ่ได้เปิดฟัง
‘ข้อตกลง’ที่ตัวร้ายเดียงสาทำไว้กับสิงโตร้ายแล้วถึงกับกุมขมับ
ตอนนี้สถานการณ์เข้าขั้นวิกฤติแล้ว จะต้องรีบหาทางบอกตัวร้ายเดียงสานั่นให้รู้ว่า ‘นอนกับผม’นั่นแปลว่าอะไร
และคนที่จะทำหน้าที่นี้ได้ดีที่สุดก็มีเพียงคนเดียว คือผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยา
ที่ประจำการอยู่ที่อเมริกา เรื่องร้อนจึงโดนส่งต่อไปยังวายร้ายที่เมืองลุงแซมทันที
พร้อมกับกำชับให้อีกฝ่ายจัดการส่ง ‘กระดูก’ไปขวางคอสิงโตที่เตรียมขย้ำเหยื่อโดยด่วน
ไม่อย่างนั้นสมัยน้อยคงจะไม่เหลือแม้แต่ซากในเร็ววันนี้แน่
เพื่อสร้างความสนิทสนมให้มากขึ้นก่อนจะถึงช่วงค่ำคืนที่
‘วาบหวาม’สิงโตหนุ่มถึงกับยอมลงทุนเกงานครึ่งวัน เพื่อพาสมันน้อยไปเที่ยวงานเทศกาลเบียร์ที่จัดอย่างยิ่งใหญ่ในปีนี้
ลีโอนาร์ดพาศศรานีเดินแทรกผู้คนเพื่อเที่ยวชมกิจกรรมที่เต้นเบียร์ขนาดใหญ่จัดขึ้นเพื่อให้นักเลงเบียร์ทั้งหลายได้นั่งชมพลางจิบเบียร์ไปพลาง
ชายหนุ่มจิบเบียร์บ้างเพียงเล็กน้อยเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศของงาน
แต่เขาไม่ได้ดื่มมากเพราะคืนนี้เขามี ‘กิจกรรม’สำคัญรออยู่
ระหว่างที่เดินอยู่ในงาน
ลีโอนาร์ดก็เห็นชายหนุ่มจำนวนไม่น้อยที่มองตามสาวน้อยที่เดินข้างเขาตาเป็นมัน
จนเขาจะต้องมองตาขวางนั่นแหละ พวกนั้นจึงทำเป็นเมินหลบ…ไม่ได้การล่ะ เขาจะต้องรีบ ‘จัดการ’สมันน้อยตัวนี้ให้เร็วที่สุด หาไม่แล้วอาจจะมีหมาป่าตัวอื่นๆรุมมาแย่ง ‘เหยื่อ’ของเขาก็เป็นได้
“ผมว่าเราไปเที่ยวที่อื่นต่อดีกว่าไหม?”
เขาชวนเมื่อเห็นว่าได้พาเธอเดินเที่ยวมาร่วมสองชั่วโมงแล้ว
และเขาก็ไม่อยากให้เธอได้เที่ยวชิมโน้นชิมนี่จนท้องไส้ปั่นป่วนไปเสียก่อน
ไม่อย่างนั้นแผนคืนนี้ของเขาคงจะพังไม่เป็นท่าแน่
เมื่อเห็นว่าได้เดินเที่ยวเกือบทั่วงานแล้ว
ศศรานีก็พยักหน้า ยอมไปเที่ยวที่อื่นต่อตามที่อีกฝ่ายชวน
อีกอย่างที่นี่มีแต่อาหารและการแสดง ทั้งเล่นดนตรี ร้องเพลง ต้นรำ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เธอสนใจ
สิ่งที่เธอสนใจอยู่ในตอนนี้ก็คือรถคันสวยที่เธอกำลังจะได้เป็นเจ้าของคันนั้นต่างหาก
เมื่อทั้งคู่ออกมากจากงานเทศกาลเบียร์
ลีโอนาร์ดก็พาหญิงสาวไปที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อชุดใหม่ แต่เนื่องจากหญิงสาวไม่ได้สนใจที่เลือกซื้อเสื้อผ้าให้ตัวเองเลย
เขาจึงต้องจัดการให้เจ้าหล่อนเองทั้งหมด ทั้ง‘ชั้นนอก’และ ‘ชั้นใน’ เขาเลือกซื้อไว้หลายชุดเผื่อว่าอาจจะได้‘ต่อ’อีกสักวันสองวัน
ความจริงเขาไม่เคยซื้อของพวกนี้ให้ผู้หญิงคนไหนมาก่อน เขา‘ถนัด’ถอดมากกว่า
ชายหนุ่มถอนหายใจ
ก็จะเพิ่งมีครั้งนี้แหละที่เขาจะต้องทำเองทั้งหมดตั้งแต่เลือกซื้อ จ่ายเงิน แถมยังต้องหอบหิ้วถุงพะรุงพะรังอีก
คราวหน้าเขาจะต้องให้บอดีการ์ดตามมาเสียแล้ว
จะได้ไม่ต้องทำเป็นมองไม่เห็นคนที่เดินผ่านไปมาแอบอมยิ้มเมื่อเห็นเขาหิ้วถุงช็อปปิ้งนับสิบใบเดินตามสาวน้อยคนหนึ่งต้อยๆ
เพราะวันนี้เขาอยากจะมีเวลาส่วนตัวกับเธอแค่สองต่อสองจึงไล่บอดีการ์ดกลับไปหมด
แล้วเป็นไงล่ะ ต้องมาเป็นไอ้บ้าหอบฟางอย่างนี้ น่าขายหน้าชะมัด
หลังจากนั้นลีโอนาร์ดก็ขับรถไปยังโรงแรมหรูที่สุดสวยที่สุดและจองห้องที่ดีที่สุดไว้สองคืน‘เผื่อเอาไว้ก่อน’
“ทำไมคุณต้องจองห้องพักไว้สองคืนด้วยล่ะคะ?”
คนขี้ระแวงถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายจองห้องไว้สองคืน
ไม่ใช่คืนเดียวอย่างที่ตกลงกันไว้
คนที่จองห้อง
‘เผื่อ’เอาไว้ยิ้มก่อนจะตอบ “ผมอาจจะขี้เกียจตื่นขึ้นมาขับรถกลับบ้านก็ได้
ก็เลยจองเผื่อเอาไว้”
“แต่พรุ่งนี้รถคันนั้นจะเป็นของฉันแล้วนะ”เจ้าของรถคันใหม่ท้วง
เขาจะขับมันกลับได้ยังไงก็มันจะเป็นของเธอแล้ว
“อ้อ
ผมหมายถึงรถคันใหม่ที่จะให้ลูกน้องขับมาทิ้งไว้ให้นะ”
ชายหนุ่มแก้
เมื่อคนที่มั่นใจว่าถึงอย่างไรรถคันนั้นก็จะต้องเป็นของตนแน่ประท้วงขึ้น…
ลีโอนาร์ดถอนหายใจยาว…เขาทำบาปหรือเปล่านะที่ใช้สิ่งของหลอกล่อเด็กไร้เดียงสาขนาดนี้ให้มาตกหลุมง่ายๆ
เขายังชอบความไร้เดียงสาของเธออยู่ แต่น่าเสียดายพรุ่งนี้เธออาจจะไม่ไร้เดียงอีกต่อไปแล้วก็ได้
ลีโอนาร์ดชวนหญิงสาวไปเปลี่ยนชุดที่ห้อง
เพื่อจะได้ออกมาดินเนอร์กัน แต่คนถูกชวนส่ายหน้าปฏิเสธทันใด
“ไม่
ฉันเข้าไม่เข้าห้องจนกว่าจะถึงหนึ่งทุ่มตามข้อตกลง”
ถ้าเธอเข้าห้องไปก่อนเวลา
เธอก็เสียเปรียบเขานะสิ คนที่ยึดตัวเลขเป็นมาตรฐานยืนกรานหนักแน่น
ชายหนุ่มได้ฟังเหตุผลของคนไร้เดียงสาถึงกับยกมือขึ้นเกาศีรษะ
เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีกับคนที่ ไม่เหมือนใครเลยตรงหน้านี้ เขาก้าวเข้าหาหมายจะฉุดอีกฝ่ายให้เดินไปที่ห้องพัก
แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นอีกฝ่ายกระโจนถอยห่างไปทันที
พร้อมกับมองเขาอย่างระแวงภัยเหมือนตอนเที่ยงไม่มีผิด
“โอเค
งั้น ถ้าผมขอเปลี่ยนเวลาใหม่ เป็นตอนนี้ ถึงตีสี่ครึ่งล่ะ”
คนที่ไม่อยากล้มเลิกแผนกลางคันขอเปลี่ยนเวลาใหม่
เพราะถ้าไม่อาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่ดินเนอร์สุดโรแมนติกที่เขาวางแผนไว้ต้องพังไม่เป็นท่าแน่ๆ
“งั้นคุณก็ต้องบันทึกเสียงใหม่ด้วย”คนขี้ระแวงบอก
ไม่ได้หรอกถ้าเกิดเขากลับกลอกเธอจะทำอย่างไร…กันไว้ดีกว่าแก้
ชายหนุ่มส่ายหน้า
ก่อนจะยื่นถุงหลายใบที่หอบหิ้วมาไปบอยเบล์เอาไปเก็บที่ห้องก่อน
จากนั้นเขาก็รับโทรศัพท์ที่คู่สัญญายื่นให้ พร้อมกรอกคำพูดลงไปเหมือนเดิม
เพียงแต่เปลี่ยนเวลาเท่านั้น ‘ยัยเด็กนี้ยังคิดว่าตนจะได้กลับตีสี่ครึ่งจริงๆหรือไง’ เขาจองห้องไว้ตั้งสองวัน
คิดเหรอว่าเขาจะไม่ใช้มันให้คุ้มกับที่ต้องจ่ายค่าห้องพักไป
เมื่อบันทึกสัญญาใหม่เรียบร้อยแล้วแล้ว
หญิงสาวก็เดินตามใช้หนุ่มไปที่ห้องพักอย่างสงบ
เมื่อเข้าไปในห้องพัก
หญิงสาวก็ถ่ายรูปนาฬิกาแขวนผนังเพื่อบันทึกเวลาไว้เป็นหลักฐาน คนที่มองตามคนที่บันทึกหลักฐานต่างๆถึงกับถอนหายใจยาว
นี่ เขากำลังอยู่ในบทโรแมนติก หรือบทสืบสวนสอบสวนกันแน่วะ
ลีโอนาร์ดบอกให้หญิงสาวไปอาบน้ำ
แต่เธอเกี่ยงให้เขาไปอาบก่อนเธอจะเลือกชุด เพราะได้รับสัญญาณลับให้ติดต่อกลับด่วน
เธอแกล้งถามเขาว่าเขาจองร้านอาหารไหนไว้ เธอจะได้เลือกชุดให้เข้ากับบรรยากาศ
ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองคนที่กำลังค้นดูชุดอย่างแปลกใจ เพราะตอนเลือกซื้อไม่เห็นเธอจะสนใจเลือกเองเลย
แล้วถ้าตอนนี้มาโวยวายว่าเขาเลือกชุดให้ไม่ถูกใจแล้วล่ะก็ ‘โดนดี’แน่ๆ
เมื่อชายหนุ่มเข้าไปอาบ
คนที่เลือกชุดอยู่ก็รีบต่อโทรศัพท์ไปยังคนที่ส่งข้อความรหัสเข้าเครื่องทันที และเมื่อได้ฟังเรื่องที่ปลายสายบอก
ใบหน้าใสๆก็ซีดเผือดลงทันใด เพราะเพิ่งจะเข้าใจ
‘นอนกับผม’ กับ‘นอนกับเพื่อน’มันคนละเรื่องกันเลย
เมื่อลีโอนาร์ดออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เห็นคนที่บอกว่าจะเลือกชุดอยู่ในห้องเลย
ความโกรธพุ่งสูงขึ้นทันใดเมื่อคิดว่าหญิงสาวเผ่นหนีไปแล้ว และทำให้แผนการในหัวของพังลงไม่เป็นท่า
ขณะจะโทรศัพท์ไปถามพนักงานของโรงแรม
เขาเหลือบไปเห็นกระดาษโน้ตที่แปะติดไว้หน้ากระจกเสียก่อน
เมื่อเขาเดินไปดึงมาอ่านจึงรู้ว่าหญิงสาวไม่ได้เผ่นหนี
เพียงแต่ไปหาอะไรรองท้องเพราะว่าหิว
เนื่องจากทั้งคู่ไม่ได้รับประทานอาหารเที่ยงเป็นกิจจะลักษณะ
เพียงแต่เดินชิมร้านโน้นร้านนี้ที่งานเทศกาลเบียร์เท่านั้น เมื่อรู้เหตุผลของอีกฝ่าย
สิงโตร้ายก็สงบลง แต่ถึงอย่างไรตอนกลับจากดินเนอร์เขาจะต้องบังคับให้เธออาบน้ำก่อนขึ้นเตียงอย่างแน่นอน
ดินเนอร์สุดหรูในบรรยากาศแสนโรแมนติกไม่ได้ทำให้หญิงสาวเคลิบเคลิ้มเลย
เพราะชายหนุ่มพยายามเข้าใกล้และแตะเนื้อต้องเธออยู่ตลอดเวลา เมื่อได้ฟังวายร้ายทางจิตวิทยาโทรศัพท์มา‘บรรยาย’ถึงเหตุการณ์ร้ายที่จะเกิดขึ้นในคืนนี้
เธอก็ยิ่งเครียด แต่เธอไม่สามารถเผ่นหนีไปไหนได้ เพราะโดนบังคับให้อยู่รับผิดชอบเรื่องที่ตัวเอง
‘ก่อเรื่อง’ให้จบ
“นี่ก็ดึกแล้ว
เราจะกลับไปที่ห้องกันได้หรือยังคะ?”
หญิงสาวถามขึ้น
พร้อมกับเบี่ยงตัวออกจากอ้อมแขนของคนที่เข้ามาโอบเพื่อลากเธอไปที่ฟอร์เต้นรำให้ได้
คนที่ถูกชวนถึงกับชะงักกึกในทันที
‘ยัยนี่ ไร้เดียงสาจริงๆหรือเปล่าวะ ถึงกล้าชวนผู้ชายเข้าห้อง’
แต่เมื่อเห็นใบหน้าตื่นๆที่พยายามเบี่ยงตัวหลบยามเขาแตะเนื้อต้องตัว
ก็ทำให้คนพยายามสร้างความสนิทสนมอดขมวดคิ้วไม่ได้ ‘ทำไมคำพูด
กับการกระทำถึงตรงข้ามกันอย่างนี้วะ’
และเมื่อคิดว่าจะสร้างบรรยากาศอยู่ที่นี่ต่อก็คงได้ผล
ชายหนุ่มก็พยักหน้ารับ พร้อมกับเรียกบริกรมาเช็คบิล
เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วทั้งคู่ก็กลับไปห้องพักสุดหรูด้วยกัน
แต่ด้วยจุดประสงค์ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
เมื่อเข้าไปในห้องศศรานีก็ตรงดิ่งไปนั่งที่เตียงทันที
เพื่อเตรียมพร้อมตามที่ได้รับคำแนะนำมาว่าเธอจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไรเพื่อให้พ้นภัยในคืนนี้
คนที่เดินตามถึงกลับเลิกคิ้วเมื่อสมันน้อยตรงดิ่งไปนั่งรอเขาอยู่บนเตียงอย่างท้าทาย
‘นี่อย่าบอกนะว่าท่าทีใสซื่อนั้นคือภาพลวงตา’
สิงโตร้ายหรี่ตาลง ถ้าเขาโดนปั่นหัวอย่างนั้นจริงรับรองเลยสองวันนี้ ว่ายัยสมันน้อยนี่ไม่ได้ออกจากห้องนี้ไปไหนแน่ๆ
“มิสเตอร์ไวด์เดอร์
มานอนก่อนสิคะ”
หญิงสาวเรียกเสียงหวานพลางปันรอยยิ้มที่คิดว่าน่ารักที่สุดส่งไป
ตามที่‘ครู’สอนมา
ลีโอนาร์ดหรี่ตาลงอย่างหงุดหงิด
ขนาดจะขึ้นเตียงด้วยกันแล้วยังเรียกเขาว่า ‘มิสเตอร์ไวด์เดอร์’อยู่อีก นี่ความผิดอีกหนึ่งกระทงที่เขาจะต้องชำระความ
“คุณไปอาบน้ำก่อนสิ
ผมรอได้”
คนที่ถูกเชิญขึ้นเตียงปฏิเสธ
เพราะอีกฝ่ายยังไม่ได้อาบน้ำเลย
ถึงที่นี่จะเป็นเมืองหนาวแต่เขาก็พิศวาสผู้หญิงที่รักความสะอาดเท่านั้น
เมื่อเห็นสิงโตร้ายไม่ได้กระโจนเข้ามาขย้ำทันทีอย่างที่คิด
คนที่ต้องการจะจัดการปัญญาเฉพาะหน้าโดยเร็วก็ขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด ‘ทีตอนอยู่ในห้องอาหาร ก็เห็นเข้ามาคลอเคลียไม่ห่าง
แต่ตอนนี้ทำไมต้องมาสนใจว่าเธออาบน้ำหรือไม่อาบด้วยเล่า’
“ฉันอยากจะนวดให้คุณผ่อนคลายก่อน
แล้วค่อยไปอาบ คุณมานอนให้ฉันนวดให้ก่อนนะคะ”หญิงสาวใช้แผนสอง เมื่อแผนแรกไม่ได้ผล
คนที่ถูกเชิญชวนเลิกคิ้วขึ้น
ที่เขาคิดไว้น่าจะจริงแล้วล่ะ ‘ยัยนี้
ไร้เดียงสาแค่ภายนอกเท่านั้น’แต่ถึงคิดอย่างนั้นคนที่วางแผนไว้แล้วก็ไม่คิดจะล้มเลิกแผนการง่ายๆ
‘ก็ดีไปอย่าง มีประสบการณ์แล้วเขาจะได้ไม่ต้องสอนมาก
แถมไม่ต้องถนอมเพราะกลัวจะช้ำอีกด้วย’
ชายหนุ่มยักไหล่
ก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียงตามคำชวน ได้ยินมาว่า ‘นวดแผนไทย’นั้นดี แต่ยังไม่เคยลองสักที
บางทียัยเด็กนี้อาจจะช่วยนวดไหล่ที่ปวดเมื่อยของเขาให้คลายลงบ้างก็ได้
แล้วค่อยเริ่มกิจกรรมอื่นก็ยังไม่ช้าไปหรอก
เมื่อเห็นเขาเดินมาล้มตัวนอนคว่ำบนเตียงตามแผน
ตัวร้ายเดียงสาก็ยื่นมือไปนวดบ่าไหล่เขาเบาๆ
ปลายนิ้วมือทั้งสองข้างขณะนี้ล้วนแต่มีผงยานอนหลับทาเอาไว้แล้ว
“อืม…ดี กดแรงอีกหน่อย”
คนที่เริ่มผ่อนคลายเพราะมือที่กดนวดถูกจุดแถมยังมีกลิ่นหอมเย็นติดมือมาด้วยงึมงำอย่างเคลิบเคลิ้มและหลังจากนั้นเสียงงึมงำนั้นเขาก็หลับสนิทไปทันที
คนที่จัดการปัญหาเฉพาะได้แล้ว
ลุกขึ้นยืนเพื่อสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ‘นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว’ จากนี้ก็เผ่นละ แต่เธอยังอยากได้รถอยู่นี่นา…ไม่เป็นไร
ไหนๆเรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว อยู่ต่อตามข้อตกลง ตีสี่ครึ่งค่อยออกไปก็ยังได้
คนที่สามารถจัดการกับปัญญาเฉพาะหน้าได้แล้วยักไหล่
เดินไปเลือกชุดเตรียมใส่นอนแล้วเดินฮัมเพลงเข้าห้องอาบน้ำอย่างสบายใจ
มีหนังสือออกมาเป็นเล่มมั้ยคะ
ตอบลบมีหนังสือออกมาเป็นเล่มมั้ยคะ
ตอบลบ